زوال اخلاق، زوال سیاست – مجله روز

به گزارش مجله روز ، علی ربیعی ، دستیار رئیس ارتباطات اجتماعی و سخنگوی دولت ، در یادداشت هفتگی خود در روزنامه ایران وی نوشت: “برخی از وقایع و ادعاها مانند دماسنجها در جامعه م workثر است.” این وقایع نمایانگر تحولاتی است که در قلب جامعه ، سیاست ، فرهنگ و اقتصاد اتفاق افتاده است و حاکی از یک روند اغلب بلند مدت است. اظهارات مهمانان در یک برنامه رادیویی نباید تصادفی تلقی شود. این فقط گفتن یک کلمه در برنامه تلویزیونی “Angle” نیست. مدت هاست که نوع گفتمان و کنش ها در حوزه های سیاسی و ادبی مورد استفاده قرار گرفته و رفتارهایی که رخ می دهد ، نشانگر نوعی زوال اخلاقی و نارسایی در روابط اجتماعی و سیاسی در سطوح قدرت با گسترش جامعه است. . . این پدیده را می توان از منظر مطالعات فرهنگی و جامعه شناسی سیاسی توضیح داد. از نظر مطالعات فرهنگی ، رسانه ملی که باید مبلغان یک فرهنگ و اندیشه باشکوه باشد ، به یک مرکز نابرابری سیاسی و نوعی اقدام مخرب در امور سیاسی تبدیل شده است. وقتی حوزه سیاسی عناصر فرهنگ ، رسانه های جریان اصلی و حتی نمادی را که باید مظهر مهرورزی و اخلاقی باشد ، گرفت ، از فرهنگ ، که “قلمرو حقیقت و زیبایی” است ، چیزی باقی نمانده است.

دو فضیلت سیاست عبارتند از: دستیابی به هدف و مدیریت تعارض و خشونت. وقتی شخص از سیاست به عنوان جذابیتی برای خدمت در گفتمان انقلاب اسلامی به سمت حضور در ساخت قدرت و امکان شهادت ، به تشنگی قدرت به هر وسیله ، از جمله برداشت از دین حرکت می کند ، هم موفقیت های سیاسی کاهش می یابد و هم خشونت کلامی کاهش می یابد ، که در آن افزایش می یابد.

به حضور ظریف در مجلس و کلماتی که او گفته است نگاه کنید ، اعدام این و آن را می طلبد ، استفاده از افشای اطلاعات مبتنی بر اطلاعات غلط به جای روشنگری و برخی تریبون هایی که خشونت کلامی در آنها بیداد می کند. همه اینها نشانه نقص در سیاست و پر شدن خشونت در گفتمان سیاسی است.

جنبش های تروریستی و فرقه ای اوایل انقلاب سعی داشتند خشونت کلامی و جسمی را به حوزه سیاسی گسترش دهند ، اما از نظر قدرت گفتمان فرهنگی و مذهبی مخالف عقب رانده شدند ، اما ما تصور نمی کنیم که این رفتار فقط تولید کن در قالب این گروه ها: ابزارهای دموکراسی و رفتارهای به دست آوردن قدرت به نظم سیاسی مطلوب نرسیده اند. متأسفانه ، این نوع رفتارها فقط در حوزه قدرت باقی نمی مانند ، تجربه زندگی شده به ما نشان می دهد که در لحظاتی که با زوال اخلاقی قدرت روبرو هستیم ، این رفتار مسری به سرعت در ابتدا به لایه های سیاسی و سپس به شهروندان جامعه نفوذ می کند .

این یک حلقه تقویت کننده خود است که وقتی سیاست در مجامع رسمی مورد خشونت کلامی قرار می گیرد ، به جامعه و مردم خشونت تزریق می کند و مردم در برابر خشونت واکنش نشان می دهند و جامعه دائماً در حال سرکوب اخلاق سیاسی است و جهان را دو برابر می کند سیاست برای گرفتن خشونت بیشتر. به نظر من ، این می تواند هشداری برای سیستم اجتماعی و سیاسی ما باشد ، اگر از واژه های افترا آمیز و تند استفاده شود ، حد و مرزی ندارد و بنابراین اخلاق قربانی تنش های سیاسی می شود.

اخلاق در خدمت برقراری روابط صلح آمیز و سازنده بین مردم است ، اما امروز ، وقتی شاهد خشونت کلامی در تنظیم روابط بین بازیگران عالی رتبه سیاسی هستیم ، به طبقات پایین و حتی به اقشار اصلی نیز گسترش می یابد. رسانه ملی ، و در این حالت می توانیم از عملکرد اخلاقی کاهش یافته صحبت کنیم. ممکن است مهمان این برنامه در جریان نزدیک کردن سخنرانی به دولت فرضی بعدی باشد. این روزها یک رفتار متداول بود و او از عواقب کار خود بی اطلاع بود ، اما ناآگاهی افراد مانند او نباید مانع ترس همه از عواقب طولانی مدت چنین رفتارهایی شود. رونمایی و عادی سازی حوزه سیاست فقط یک گروه و یک جریان سیاسی را تحت تأثیر قرار نمی دهد ، بلکه یکی از آسیب هایی است که اگر چنین شود ، زمین را سالم نخواهد گذاشت.

از منظر تحلیل جامعه شناسی سیاسی ، چنین پرخاشگری و رفتار سیاسی می تواند ریشه در خشم و پرخاشگری علیه اراده کسانی داشته باشد که آرزوهای سیاسی خود را با شکست غیرمنتظره دونالد ترامپ در انتخابات آمریکا و ظهور افق جدید آشکار کردند. برای احیای مجدد برجام: تهدیدها و روشن شدن تحلیل های نادرست ، اتهامی را می بینند که در چهار سال گذشته مطرح کرده اند. در این چهار سال ، این افراد نه تنها چشم خود را بر جنایات دولت ترامپ بستند ، بلکه فرصت را تحریف حقیقت در مورد علت تورم و رکود اقتصادی و به تصویر کشیدن برجام ناکارآمد و حتی فراتر از تحقیر “تعهد سازنده” دیدند. به استراتژی جهانی ؛ با امید به متقاعد کردن مردم در مسیر اشتباهی که در سال 1992 و 1996 به پای صندوق های رای رفتند و این نوع تفکر را که مردم به شکست رای داده اند یا دستیابی به آرمان هایشان غیرممکن است ، برای همیشه در نظر خواهند گرفت. امیدوار بودند که با پیروزی دوباره ترامپ و ادامه دستگاه تبلیغاتی مخدوش ، اجازه ندهند واقعیت علل فشارهای اقتصادی شناخته شود. هدف وی انتخاب مجدد ترامپ برای از بین بردن ظرفیت دیپلماتیک وی و زمینه سازی برای به قدرت رسیدن. حالا که ترامپ به طور غیر منتظره پست را ترک کرد. در سیاست های آمریکایی برای شکست دادن آنها ، او با استفاده از ابزار قدرتمند رسانه ای خود در این کشور ، خجالت کشیده و واکنش ناپسندانه ای حاد و مخرب نشان داده و از نگرانی های سیاسی خارج شده است.

ما در دو دهه گذشته در دوره ای شاهد وقایع مشابه در سیاست بوده ایم. عدم بلوغ برای رقابت و به دست آوردن قدرت سیاسی از طریق غیراخلاقی نوعی فرهنگ سیاسی است که منجر به زوال اخلاق و سیاست شده است. “در نتیجه ، آنچه در برنامه تلویزیونی دیدیم دماسنجی است كه نشان می دهد اگر از همه مراقبت نكنیم ، روند سیاسی و اخلاقی در جامعه ایران مزمن خواهد شد.”

انتهای پیام