برنامه ۳۳ گانه فناورانه برای ایجاد امنیت غذایی در کشور/تولید ۷ ماده افزودنی صنایع غذایی

به گزارش مجله ایرانی ، طبق تعریف سازمان ملل از امنیت غذایی ، همه مردم در همه زمان ها برای داشتن بدن سالم به غذای کافی دسترسی دارند. طبق این تعریف ، دسترسی به غذا ، دسترسی به غذا و پایداری در مصرف غذا سه پایه اصلی امنیت غذایی است.

بر این اساس ، ستاد توسعه بیوتکنولوژی برنامه ملی پیشنهادی جهش اقتصادی کشور را از طریق بیوتکنولوژی با سه روش “جهش تولید” ، “سلامت مردم و امنیت غذایی و اقتصاد مبتنی بر دانش” و “ارز” آغاز کرد. به عنوان جلوگیری از خروج ” . برنامه K 33.

این برنامه ها با استفاده از قدرت بخش خصوصی انجام می شود ، به طوری که به گفته مصطفی قانعی ، دبیر ستاد توسعه بیوتکنولوژی ، مهمترین هدف این برنامه ، افزایش 10٪ سهم اقتصاد زیستی از درآمد ناخالص ملی است.

اولین برنامه تولید داروها ، داروساز ، برای تولید داروها ، واسطه ها و مواد اولیه برای اطمینان از ایمنی دارو در کشور و کاهش وابستگی به واردات طراحی شده است. 20 پروژه در زمینه مواد اولیه دارویی ، واسطه های دارویی و 10 پروژه برای تولید. مواد افزودنی دارویی تعریف می شود. پروژه هایی که در نهایت یک تریلیون دلار به کشور اضافه می شود.

به دلیل شیوع کرونا ، تولید واکسن کرونا نیز در این برنامه گنجانده شد. بر اساس این برنامه ، با همکاری بخش خصوصی ، 8 پروژه تولید واکسن کرونا با ارزیابی بالا و مهم تعریف شد و انتظار می رود این پروژه ها تا سال جاری به پایان برسند. هم ایجاد و راه اندازی مجتمع تولید واکسن همچنین در این برنامه گنجانده شده است که طی سه سال تکمیل خواهد شد. 9 واکسن اولویت دار انسان نیز در حال تولید است.

تولید محصولات آرایشی و بهداشتی یکی دیگر از برنامه های ستادی است که به عنوان 20 پروژه با هزینه 600 میلیون دلار اجرا می شود. محصولات طبیعی ، سنتی و مکمل نیز با اجرای 28 پروژه تولید می شود که ارزش اضافی 130 میلیون دلار به کشور باز می گرداند. این ستاد در تلاش است تا زنجیره ارزش مواد در صنعت دارو را برآورده کند.

امنیت غذایی یکی دیگر از برنامه های مهم ستاد توسعه بیوتکنولوژی است. ارائه این مقوله مهم در کشور با تعریف 16 برنامه اصلی. طیور ، تولید و پرورش غذاهای زیستی دریایی ، پرورش و پرورش نژادهای برتر دام های بومی ، مواد افزودنی و جایگزین خوراک دام و طیور ، تولید کودهای زیستی و بازدارنده های زیستی ، تولید بذر کشت بافت و احیای مجدد باغ ها. ، از جمله پروژه هایی برای امنیت ، غذا است.

این برنامه امکان افزایش بیش از 23 میلیارد دلار درآمد ناخالص ملی هنگام تأمین اعتبار را دارد.

از جمله مواد غذایی مورد نیاز کشور ، مواد افزودنی غذایی مواردی است که باید برای اطمینان از ایمنی مواد غذایی مورد توجه قرار گیرد ، از جمله مواد افزودنی غذایی که مواد شیمیایی و طبیعی هستند و هدف آنها بهبود کیفیت ، رنگ ، طعم و افزایش طعم است. ماندگاری مواد غذایی در صنایع غذایی و دارویی در هنگام تولید ، فرآوری ، بسته بندی و نگهداری استفاده می شود.

مواد نگهدارنده ، آنتی اکسیدان ، گیرنده های فلزی ، امولسیون کننده ها ، کنسانتره ها ، سفید کننده ها ، مواد بافر کننده ، مواد قلیایی و اسیدها ، رنگ ها ، شیرین کننده های غیر تغذیه ای ، مکمل ها و روغنهای اساسی از جمله این محصولات هستند.

بازار این محصولات در کشور وارد می شود و سالانه بیش از 360 میلیون دلار مواد افزودنی مختلف به کشور وارد می شود ، اما با تشکیل شرکت های دانش بنیان ، در حال حاضر 30 شرکت درگیر تولید این محصولات هستند که بخشی از این محصولات است. تجارت. تسهیل وضعیت و با کسب حمایت مادی و اخلاقی ، این شرکت ها قادر به تأمین بخش قابل توجهی از نیاز صنایع غذایی داخلی به این محصولات خواهند بود.

در همین راستا با حمایت ستاد توسعه بیوتکنولوژی ، 7 ماده مهم و استراتژیک در زمینه مواد افزودنی غذایی تولید می شود.

زانتان مام

صمغ زانتان نوعی آدامس است که کاربردهای زیادی در صنایع غذایی و دارویی دارد. این آدامس از قندهایی مانند گلوکز ، مانوز و ترکیبی معروف به اسید دیکلورونیک و معروف به قند خارجی تشکیل شده است.

در ضخیم شدن و تثبیت عوامل غذایی استفاده می شود که باعث افزایش طعم ، قوام ، ماندگاری و بافت غذا می شود و به محصولات غذایی کمک می کند تا در دما و سطح مختلف مقاومت کنند و از ثبات بهتری برخوردار باشند.

پیش بینی می شود این محصول با حمایت ستاد توسعه بیوتکنولوژی در مدت 5 سال با ارزش اضافی 2 میلیون دلار تولید شود.

آدامس گوار

صمغ گوار که به آن صمغ گوار نیز می گویند ، صمغی است که نوعی لوبیا به نام “لوبیای گوار” است و به عنوان افزودنی غذایی در صنایع غذایی مورد استفاده قرار می گیرد.

این آدامس به عنوان غلیظ کننده در بسیاری از غذاهای فرآوری شده استفاده می شود. زیرا محلول در آب و جاذب آن است.

این یک ژل را تشکیل می دهد که ویسکوزیته و غلظت غذا را افزایش می دهد. این محصول با پشتیبانی ارائه شده تولید می شود و یک میلیون دلار ارزش افزوده برای کشور است.

برنامه ریزی شده است که منجر به یک همکاری پنج ساله شود.

صمغ کارمین

هرچه این چسب تولید شود محصولی است که از جلبک دریایی قرمز استخراج می شود. انواع مختلفی از آدامس وجود دارد که در پخت و پز استفاده می شود. Kappa carigenon بیشتر برای تهویه ژل های طبیعی موجود در آرد و کره استفاده می شود.

عصاره های ژلاتین که از نوعی جلبک دریایی موسوم به خزه ایرلندی ساخته می شوند ، صدها سال به عنوان افزودنی غذایی استفاده می شده است.

تولید این محصول برای کشور یک میلیون دلار ارزش افزوده دارد و قرار است طی 5 سال به بازار عرضه شود.

داروسازی و الکتوز غذایی

مواد دارویی و غذایی یکی دیگر از محصولات تولید شده توسط یکی از شرکت های دانش بنیان است.

ماندگاری طولانی ، طعم شیرین ، مقرون به صرفه بودن و دسترسی آسان و گسترده از ویژگی هایی است که استفاده از این ماده را در صنایع مختلف توجیه می کند.

علاوه بر این ، الکترو می تواند به راحتی با بسیاری از مواد ترکیب شود ، به همین دلیل است که معمولاً به عنوان یک افزودنی خوراکی و به عنوان کپسول استفاده می شود.

هدف اصلی استفاده از این ماده افزودن طعم شیرین به محصول نهایی یا تثبیت عناصر مخلوط موجود در محصول مانند روغن و آب است.

علاوه بر این ، غذای حیوانات نیز حاوی این ماده است. ارزش اضافی این محصول 10 میلیون دلار است.

آنتی اکسیدان های غذایی

غذاهای غنی از آنتی اکسیدان به عنوان غذاهای ضد التهاب شناخته می شوند. کاهش سطح آنتی اکسیدان در بدن منجر به پیری زودرس ، تشکیل سلولهای آسیب دیده یا جهش یافته ، بافت آسیب دیده ، فعال شدن ژن های معیوب در DNA و افزایش فشار بر سیستم ایمنی بدن می شود.

آنتی اکسیدان ها هر ماده ای هستند که می توانند روند اکسیداسیون را مهار کنند.

کاهش خطر سرطان ، افزایش سم زدایی در بدن ، افزایش امید به زندگی ، جلوگیری از بیماری های قلبی و سکته مغزی و کاهش مشکلات شناختی مانند زوال عقل از مزایای استفاده از این ماده مهم است.

این ماده غذایی 17 میلیون دلار ارزش افزوده دارد و به عنوان 5 پروژه در کشور تولید می شود.

استفاده از روشهای مصنوعی برای تهیه وانیلین خوراکی

به دلیل کاربرد گسترده وانیلین غذایی در کشور ، تولید این محصول نیز از اولویت های ستاد توسعه بیوتکنولوژی است. در این پروژه تولید این محصول مصنوعی در نظر گرفته شده است.

هدف از استفاده از این روش در تولید وانیلین ، بدست آوردن این ماده به طور طبیعی از منابع گیاهی و ترانسفورماتورهای زیستی میکروبی است.

این پروژه 10 میلیون دلار ارزش دارد و پیش بینی می شود 5 سال دیگر به پایان برسد

تولید مواد افزودنی غذایی

تولید این ماده که 10 میلیون دلار به ارزش افزوده در کشور تزریق می کند ، به عنوان 50 پروژه تعریف شده است.

در این پروژه ها مشخص می شود که با استفاده از دانش و تخصص کشور افزودنی های غذایی مختلفی در کشور تولید می شود.

انتهای پیام