برنامه همکاری جامع ایران و چین حاوی چه مفاد و محتوایی نیست؟

به گزارش مجله ایرانی ، متن کامل این جزوه به شرح زیر است:

الف) جدول زمانی از شروع پروژه تا امضای قرارداد:

۳ بهمن ن:

– سفر رسمی آقای شی جین پینگ ، رئیس جمهوری خلق چین به تهران.

– جمهوری اسلامی ایران و جمهوری خلق چین با صدور بیانیه ای سطح روابط دو کشور را به “همکاری گسترده استراتژیک” افزایش دادند.

– مطابق با پیشنهاد طرف ایرانی برای برقراری رابطه طولانی مدت با چین طی یک دوره 25 ساله ، طرفین در بند 6 بیانیه تمایل به رایزنی و مذاکره در مورد نتیجه گیری سند همکاری بلند مدت را ابراز داشتند.

– رهبر در دیدار با رئیس جمهور چین این توافق نامه را “برای روابط راهبردی 25 ساله بین ایران و رئیس جمهور چین” کاملا صحیح و معقول خواندند.

مارس 2016 – فوریه 2017: وزارت امور خارجه ، با همکاری وزارتخانه های مختلف و نهادهای داخلی ، جلسات متعددی را با هدف شمارش اولویت ها ، پیش نویس و مقررات پیشنهادی در این سند برگزار کرد.

23 مارس 2017: رئیس وقت مجلس شورای اسلامی به همراه وزرای خارجه ، اقتصاد و رئیس بانک مرکزی در یک سفر رسمی به چین ، دکتر علی لاریجانی با رئیس جمهوری خلق چین دیدار کرد. ، شی جین پینگ ، برای نهایی کردن پیش نویس سند.

مارس 2017 – سپتامبر 2016: با اتمام روند بررسی داخلی پیرامون سند ، پیش نویس سند توسط طرف ایرانی نهایی شد و برای ارسال به طرف چینی آماده شد.

24 سپتامبر 2009: در سفر رسمی خود به چین ، دکتر ظریف پیش نویس وزیر همکاری های خارجی چین را به برنامه جامع همکاری بین جمهوری اسلامی ایران و جمهوری خلق چین تحویل داد.

آوریل 2016:

– طرف چینی به طور رسمی نظرات خود را در مورد پیش نویس دریافت شده از طرف ایرانی بیان کرد.

– نظرات طرف چینی برای اظهار نظر در اختیار نهادهای ملی قرار گرفت.

ژوئن 2016: متن پیش نویس و خلاصه وزارت امور خارجه از نظر نهادهای ملی برای بررسی و تصمیم گیری به هیئت دولت ارسال شد.

24 ژوئیه 2016: هیئت دولت به وزارت امور خارجه اجازه داد تا مذاکرات را بر اساس خلاصه فوق پیگیری کند ، یک برنامه جامع همکاری بین دو کشور را براساس منافع بلند مدت نهایی و امضا کند.

25 ژوئیه 2016: در یک وبینار وزیران خارجه جمهوری اسلامی ایران و جمهوری خلق ، طرف ایرانی از ارائه نظرات اصلاحات طرف چینی در پیش نویس سند در آینده نزدیک خبر داد.

سپتامبر 2016: پیش نویس دوم سند توسط طرف ایرانی به طرف چین ارسال شد.

10 اکتبر 2016: دکتر ظریف؛ وزیر امور خارجه در سفر رسمی خود به چین در مورد ابعاد مختلف سند و نحوه پیگیری آن با همتای چینی خود گفتگو کرد.

مارس-مارس 2016: طرف چینی نظرات خود را در مورد یک برنامه همکاری جامع با طرف ایرانی اعلام کرد.

11 مارس 2017: هنگام نهایی شدن پیش نویس برنامه همکاری جامع ، طرف چینی در سفر رسمی وزیر خارجه چین آمادگی خود را برای امضای سند اعلام کرد.

مارس 2017: وزارت امور خارجه با ارزیابی و پیشنهادات لازم برای تصمیم گیری ، عالی ترین مقامات کشور را مطلع می کند.

18 مارس 2017: در سفر رسمی وزیر خارجه چین به ایران ، تصویب مقامات عالی کشور برای امضای یک برنامه همکاری جامع به نام 25 سال توسط وزیر امور خارجه کشورمان اعلام شد.

27 آوریل 1400: برنامه جامع همکاری بین جمهوری اسلامی ایران و جمهوری خلق چین به امضای وزرای خارجه هر دو کشور رسید.

ب) مطالب و محتویات برنامه همکاری جامع ایران و چین چیست؟

– این سند برای اجرای بند ششم اظهارات روسای جمهور دو کشور با هدف ارائه اصلاحات عملی روابط (منتشر شده در فوریه 2015) و یک مجمع مناسب در سطح مشارکت استراتژیک جامع تدوین شده است. برای توسعه جامع همکاری.

– سند حاضر یک برنامه بلند مدت (25 ساله) است که بر اساس احترام متقابل و منافع برنده در روابط دو جانبه ، منطقه ای و بین المللی است.

– دو تمدن باستانی آسیا با سابقه طولانی و همکاری نزدیک در زمینه های تجاری ، اقتصادی ، سیاسی ، فرهنگی ، دفاعی و امنیتی در مورد نقشه راه و افق بلند مدت روابط در زمینه های مختلف برای دستیابی به مشارکت استراتژیک گسترده و عملی آن توافق کردند. تبلیغات.

– شناخت کلیات فرهنگی ، تقویت چند جانبه گرایی ، حمایت از حق دولت ها برای برخورداری از حاکمیت برابر و تأکید بر بومی بودن مدل توسعه از مواردی است که در این سند ذکر شده است.

– تبادل نظر بین دو کشور در چندین موضوع منطقه ای و بین المللی ، به ویژه مبارزه با یک جانبه گرایی ، زمینه لازم برای گسترش همکاری های بین المللی بین ایران و چین را فراهم کرده است.

– این یک سند برنامه است. سیاسی ، استراتژیک ، اقتصادی و فرهنگی که زمینه های مختلف همکاری بین ایران و چین را مورد توجه قرار داده است.

B.1) در بعد سیاسی – استراتژیک ، برنامه همکاری جامع ایران و چین چه می گوید؟

– احزاب همکاری و همکاری نزدیک خود را در نهادهای منطقه ای و بین المللی در زمینه مشورت و مسائل مربوطه افزایش داده و مبادلات را گسترش می دهند.

– دو طرف همکاری در زمینه های مختلف زیرساخت های دفاعی ، مبارزه با تروریسم و ​​دفاع را تقویت خواهند کرد.

ب 2) در بعد اقتصادی ، برنامه همکاری جامع ایران و چین چه می گوید؟

با توجه به اتفاق نظر بین دو کشور مبنی بر اینکه امکان همکاری فراتر از شرایط فعلی است ، ایران و چین همکاری اقتصادی خود را تقویت می کنند ، به ویژه ایران با تکمیل زنجیره های مکمل پردازش داخلی و تولید مشترک برای تأمین تولید داخلی پیوند با زنجیره ارزش “دو کشور و کشورهای سوم بر استفاده از توانایی ایران ، از جمله نیروی کار جوان و ماهر تأکید دارند.

– تأكید بر زمینه های نفت ، صنعت و معدن و بخشهای مربوط به انرژی (انرژی ، انرژیهای تجدید پذیر و غیره) بر اساس توسعه ملی پایدار و نگرانیهای توسعه زیست محیطی صورت گرفته است.

– بر مشارکت م Iran’sثر ایران در طرح جاده کمربند چینی ، با هدف بهره مندی از منافع ژئوپلیتیکی و اقتصادی – اقتصادی تأکید شد.

– تأكيد بر همكاري در زمينه هاي زيرساخت ، ارتباطات (راه آهن ، جاده ، بندر و هوا) ، ارتباطات از راه دور ، علوم فن آوري ، آموزش و بهداشت.

تسهیل همکاری بخش خصوصی با رفع موانع همکاری در نظر گرفته شده است.

تأکید بر تقویت همکاری های غیرنفتی با تمرکز بر امور مالی ، بانکی ، گمرکی ، کنترل و همکاری ، و کشاورزی و دانشگاهیان در توسعه مناطق تجاری و صنعتی ویژه و آزاد در سواحل مکران بود.

تسهیل همکاری در زمینه سرمایه گذاری و تأمین مالی پروژه ها و همکاری اقتصادی ؛

ب.3) در بعد فرهنگی ، برنامه همکاری جامع ایران و چین چه می گوید؟

– این سند بر شناخت متقابل از طریق ارتقا مبادلات عمومی (گردشگری) ، رسانه ها ، سازمان های غیر دولتی ، سازمان های دوستی و همکاری آموزشی تأکید دارد.

– در این راستا ، طرفین سرمایه گذاری و کمک به تکمیل زیرساخت های لازم برای ارتقا cooperation همکاری های فرهنگی را در بخشهای مختلف از جمله صنعت گردشگری در نظر گرفته اند.

ج) محتوای برنامه جامع همکاری ایران و چین چیست؟

– این سند متناسب با صلح ، ثبات و توسعه منطقه ای ، بین المللی تهیه شده است و بنابراین به منظور مخالفت با شخص ثالث یا دخالت در امور هیچ کشوری نیست.

– این سند نقشه راهی برای همکاری همه جانبه بین ایران و چین است و بنابراین توافق نامه ای وجود ندارد.

در هیچ کجا سندی برای تعیین امکان همکاری اعم از اقتصادی ، سیاسی ، فرهنگی یا استراتژیک وجود ندارد و بنابراین شامل ارقام خاصی مانند سرمایه گذاری یا منابع مالی و پولی نیست.

– این سند 25 ساله برای دیدن و دنبال کردن کل برنامه همکاری جامع دو کشور در این مدت طولانی نامگذاری شده است. ظاهراً مدت اجرای هر قرارداد دو جانبه براساس پیش بینی های مندرج در قرارداد تعیین می شود.

– در این سند ، انتقال هر سرزمین یا انحصار متقابل یا یک جانبه در نظر گرفته نشده و از این رو حق انحصاری ندارد.

– مدیریت ، اداره یا بهره برداری از هر منطقه یا منطقه ای در این سند تعیین نشده است..

انتهای پیام