نوروزانه؛ سخنی اندر باب آغاز قرن

اخیراً ، یادداشتی از م Instituteسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران آن را تکمیل و بیان کرد که آغاز قرن 1401 است. بخشی از این اطلاعیه بدون تاریخ و شماره و با رئیس موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران تهران به شرح زیر است: دنبال می کند

اواخر قرن 14 (اواخر دهه 1400) و اوایل قرن 15 هجری (اوایل 1401).
معنای یک قرن یا یک قرن صد سال است. هر تقویم مبنایی دارد و طبق سنت سال اول ، هر تقویم سال اول است. اولین روز قرن خورشیدی جمعه 1 آوریل است و پایان آن سه شنبه 20 مارس 100 است. اولین روز قرن دوم هجری چهارشنبه 1 آوریل 101 و آخرین روز یکشنبه 20 مارس 2001 است. قرن چهاردهم قبل از میلاد در آغاز شد چهارشنبه ، 1 آوریل 1301 و در روز یکشنبه ، 20 مارس 1400 به پایان می رسد. بنابراین ، اولین روز فروردین در قرن پانزدهم قبل از میلاد دوشنبه ، 1 آوریل 1401 خواهد بود.

مرکز تقویم موسسه ژئوفیزیک ، دانشگاه تهران. آدرس وب سایت مرکز و نکاتی برای ننوشتن و ارسال مطالب نادرست.

اما بحث من این است که امسال نوبت قرن است. برخی از مثالها این را واضح تر می کنند:

– وقتی شخصی متولد می شود ، از اولین روز زندگی او در سال اول است. وقتی به پایان سال می رسد ، عمر یک سال کامل می شود و بلافاصله وارد سال دوم می شود. بنابراین ، اولین روز پس از سال در سال دوم است ، اما این سال دوم هنوز کامل نشده است و وقتی به پایان سال اول می رسد و هنگامی که به سال دوم می رسد ، سال سوم شروع می شود.

– مصمم هستید که از یک نقطه خاص سفر کنید. شما از اول وارد کیلومتر اول شدید و مثلاً اگر دویست متر یا 500 متر بروید ، در واقع یک پنجم یا نیم کیلومتر اول را پیاده طی کردید و وقتی به 1000 متر رسیدید ، اولین کیلومتر شماست بیش از هر متری که عبور می کنید بخشی از کیلومتر است. مورد دوم را گذراندید.

– وقتی می خواهید کاری انجام دهید که قابل شمارش باشد ، به محض شروع کار ، مشغول انجام مورد اول هستید و به محض تکمیل یکی از این اشیا the ، شی the را کامل کنید و اگر می خواهید تکرار کنید ، مورد دوم را وارد کنید عدد.

– بنابراین وقتی می گویید یکی ، یعنی یکی تمام شده است و شما وارد 2 می شوید ، و وقتی می گویید 10 یعنی 10 تمام می شود و شما وارد 11 می شوید و وقتی می گویید 1400 هر چند اعلام کرده اید و موارد زیر را وارد می کنید سال و قرن بعد

– در فلسفه کمیت به متصل و جدا تقسیم می شود و زمان کمیت متصل در نظر گرفته می شود که در آن پیوستگی وجود داشته باشد. به محض شروع ، شما وارد مرحله اول میزان زمان می شوید و اگر آن را کامل نکنید ، بخشی از آن را برنده خواهید شد و هنگامی که به اولین واحد برسید ، نقطه اوج و تکمیل یک واحد است. از لحظه بعد وارد واحد دوم شدید.

سال اول مهاجرت به معنای آغاز نبودن آن نیست ، اما رویداد مهاجرت به عنوان یک پدیده اساسی در نظر گرفته می شود و با گذشت یک سال ، یک سال پایان می یابد و شما وارد سال دوم می شوید. وقتی 99 سال می گذرد و 100 سال می رسد ، صد نشان دهنده پایان عدد یک است ، نه آغاز. هر روز پس از صد سالگی ، شما در قرن پس از صد هستید و همینطور آغاز دهه 1400 ، و هر لحظه وارد قرن بعدی ، قرن پانزدهم می شود.

از طرف دیگر ، می توان گفت که ما هرگز در دنیا صفر مطلق نداریم که معنی و هیچ معنایی نداشته باشد. جهان ، جهان هستی است. نقطه شروع یک صفر مطلق نیست ، بلکه آغاز بخشی از وجود هر پدیده ای است و اگر کامل شد ، اگر می خواهید ادامه دهید ، دامنه را وارد کنید.

بنابراین ، به نظر می رسد که آغاز 1400 در واقع به معنای پایان قرن و آغاز قرن بعدی است.

* استاد دانشگاه تهران