ظلمی که هر روزه به معلولان می کنیم و باور نداریم!

سید محمد صادقی ، استاد دانشگاه و فعال اجتماعی در زمینه معلولیت در مصاحبه با مجله روز ، گفت: در یک پیام ، موضوع پیام ، فرستنده ، گیرنده ، محتوا ، رسانه ها و زمینه به بخشهای مختلفی تقسیم شده است. در برخی از این مسائل ، ما مشکلات جدی داریم. ” ما جلو هستیم
وی با اشاره به اینکه ما در بخش ملافه ها مشکلی داریم ، گفت: “فضای فرهنگی جامعه فعلی ما آماده نیست و فضای مقابله با مسئله معلولیت منطقی تعریف نشده است.”
وی با بیان اینکه نگرش های جامعه امروز نتیجه حوادث و اطلاعاتی است که به طور ناقص در جامعه القا شده است ، اظهار داشت: مهمترین بخشی که باید به آن پرداخته شود مسئله تغییر نگرش است. ؛ زیرا سالهاست که به مسئله معلولیت عقلانی پرداخته نشده است و غالباً جامعه ای که محتوا تولید کرده است ذی نفع نبوده است.
وی ادامه داد: “اغلب افراد عادی که اطلاعات کافی در مورد معلولیت ندارند ، محتوا تولید کرده اند و به طور کلی با این فضا به طور ناقص و گاهی زاویه دار رفتار می کنند ، و این باعث شده است که جامعه نگاه معلولین را متفاوت از واقعیات و با کلیشه های منفی “. برای رفع هر کدام از آنها زمان و انرژی زیادی لازم است.
وی با تأکید بر اینکه در زمینه معلولیت کلیشه های زیادی وجود دارد ، گفت: بیشتر جامعه افراد معلول را به عنوان افراد دلسوز تشخیص می دهد و در بسیاری از فیلم ها افراد معلول قربانی رفتارهای منفی خود می شوند ، خشونت یا گاهی اوقات از شخص معلول در خنده در فیلم استفاده می شود و به طور کلی فرد معلول در فیلم ها شخصی است که هیچ درک و ارتباط اجتماعی ندارد.
این فعال اجتماعی در زمینه معلولیت افزود: این معضل به جامعه نیز سرایت می کند. زیرا وقتی به عنوان بیننده تصویر درستی از فرد معلول دارید ، در واقع می توانید با یک معلول منطقی برخورد کنید.
وی بابیان اینکه ما در حال تلاش برای انجام کاری در قسمت فرهنگی معلولان هستیم ، تصریح کرد: از این نظر با برخی از فیلمسازان دوستان صحبت کرده ایم که در بخش مسئولیت اجتماعی باید به مسئله معلولیت حتی در فیلم های سینمایی نیز بپردازیم ، شخصیت اصلی این است ناتوانی این در کنار بودن در کنار شخصیت های اصلی نیست تا جامعه بتواند با آنها ارتباط برقرار کند.
وی با اشاره به اینکه افراد معلول در برنامه های کودکان دیده نمی شوند ، گفت: “در بسیاری از موارد ، توهم کمبود افراد معلول ایجاد شده است که یکی از دلایلی است که افراد معلول را نمی بینیم. معلولیت: از آنجا که شهر آمادگی پذیرش این افراد را ندارد و ترافیک در شهر برای این افراد امکان پذیر نیست و از طرف دیگر ، معلولیت به اندازه کافی در رسانه ها مطرح نمی شود.
این فعال اجتماعی در زمینه معلولیت با بیان اینکه با عدالت رسانه ای فاصله زیادی وجود دارد ، اظهار داشت: اگر اعتقاد بر این باشد که حدود 15 درصد جامعه امروز دارای معلولیت هستند و جمعیت این افراد ، از جمله خانواده های این افراد درگیر این موضوع ، زیاد است. در می یابیم که به اندازه کافی در رسانه ها مطرح نشده است.
وی ادامه داد: ما شاهد اثرات کم توجهی به این موضوع در خیابان ، مطب پزشک و غیره هستیم ؛ زیرا وقتی کودک مبتلا به اوتیسم بی قرار است و نمی تواند شرایط محیطی را تحمل کند ، افراد دیگر او را درک نمی کنند. خانواده را کمبود آموزش خوب کودک می دانند.
وی گفت: “اگر موضوع عدالت رسانه ای تأیید شده بود ، ما می توانستیم بخش قابل توجهی از جامعه را استخدام كنیم ، اطلاعات كامل تری به آنها بدهیم و ببینیم كه اتفاقات خوب به صورت تصاعدی در حال وقوع است.”
وی خاطرنشان کرد: از آنجا که نتوانستیم موضوع معلولیت را روشن کنیم ، افراد معلول نیز از بسترهای رسانه ای فاصله گرفته اند و متأسفانه نتوانسته اند درد خود را به عنوان یک ذی نفع آشکار کنند.
وی تأکید کرد که بهترین افراد برای بیان مشکلات معلولان این افراد هستند. وی افزود: “زیرا آنها درگیر این مسئله هستند.” برخی افراد توانایی خود یا فرزندشان را به دیگران نشان می دهند.
صادقی با اشاره به اینکه برخورد منطقی با یک موضوع باعث تغییر نگرش منفی می شود ، گفت: “در گذشته مخاطبان منفعل بودند و تمام محتوایی را که با چند شبکه محدود به آنها می دادند دریافت می کردند ؛ اما امروز به دلیل تنوع رسانه ها ، ارتباطات ، مخاطبان فعال شده اند و ما باید به مردم اطلاع دهیم که آنها انتخاب درستی دارند.
صادقی تأکید کرد که در بسیاری از موارد نشان داده شده است که رسانه های دیجیتال رقیبی جدی برای رسانه های مشهوری مانند رادیو و تلویزیون هستند. مردم باید یک منطق و یک استاندارد را به آنها منتقل کنند.

انتهای پیام