آنچه باید درباره پمادهای مفصل بدانید

به گزارش مجله روز ، “عصر ایران” به نقل از پزشکی نیوز امروز نوشت: کنترل درد آرتروز معمولاً شامل ورزش و مصرف مسکن های خوراکی است. استفاده از کرم های موضعی بدون نسخه نیز گزینه دیگری است که می تواند برای تسکین درد و آرامش در نظر گرفته شود.

انواع کرم های ورم مفاصل

انواع مختلفی از کرم های آرتروز برای انتخاب وجود دارد. برخی از آنها را می توان بدون نسخه پزشک خریداری کرد. در مواردی که خرید دیگران به نسخه پزشک نیاز دارد.

کرم های بدون نسخه

طیف گسترده ای از کرم های آرتروز بدون نسخه پزشک وجود دارد. آنها معمولاً حاوی همان مواد فعال یا ترکیبی از مواد هستند ، اما ممکن است در قدرت ، فرمول یا نحوه استفاده متفاوت باشند.

داروهای موضعی برای آرتروز در فرمولاسیون ها و کاربردهای دیگر نیز موجود است ، از جمله:

– با استفاده از

– اسپری

– لکه های پوستی

– مالیدن محصولات

– پمادها

– رول

هر فرد با توجه به نیازهای شخصی خود می تواند بهترین فرمول بندی را انتخاب کند. هنگام تصمیم گیری باید در نظر گرفته شود:

کرم ها ، پماد ها و روان کننده ها می توانند چرب باشند و مدتی طول بکشد تا به پوست نفوذ کرده و به طور بالقوه رنگ بافت ها را تغییر دهند ، اما می توانند گزینه های ارزان تری برای انتخاب باشند.

ژل ها ، آئروسل ها و رول ها کمتر باعث ایجاد خاک می شوند ، به راحتی جذب می شوند و نسبتاً سریع تبخیر می شوند. با این حال ، ممکن است گزینه های گران تری وجود داشته باشد.

وصله های پوستی برای استفاده در قسمتهای زیادی از بدن یا در قسمتهایی که به سختی قابل دسترسی هستند مفید است. آنها در مدت زمان طولانی جذب می شوند و می توانند تسکین طولانی مدت داشته باشند.

محصولات با نسخه

محصولات نسخه ای برای تسکین درد آرتروز کمتر از محصولات بدون نسخه استفاده می شوند. همه حاوی ماده فعال دیکلوفناک هستند ، یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی است که التهاب را کاهش می دهد.

محصولات دیکلوفناک ممکن است به صورت ژل ، مایع یا پوست موجود باشد. علاوه بر این ، آنها بسته به هدفشان قدرت نفوذ متفاوتی دارند.

محصولات تجویز شده برای تسکین آرتروز شامل:

ژل سدیم با دیکلوفناک 1٪: افراد می توانند از این محصول در هر مفصلی در بدن استفاده کنند ، اما معمولاً اثر آن بر روی مفاصل کوچکتر است.

دیکلوفناک وصله اوپلامین 1.3٪: این محصول دو بار در روز در مناطق آسیب دیده استفاده می شود.

دیکلوفناک سدیم 1.5٪: افراد اغلب از این محصول برای آرتروز زانو استفاده می کنند.

2٪ سدیم دیکلوفناک: افراد اغلب از این محصول برای آرتروز زانو استفاده می کنند.

امنیت

کرم های آرتروز فقط بخشی از بدن را که استفاده می کنند تحت تأثیر قرار می دهند و در سایر قسمت های بدن بی اثر هستند و اغلب گزینه های ایمن تری نسبت به داروهای خوراکی هستند. این می تواند به خصوص برای افراد زیر مفید باشد:

– آنها بیش از 65 سال سن دارند

آنها در مفاصل کوچکتر دچار آرتروز هستند

– آنها بیماری های معده یا حساس معده دارند

– خطرات قلبی عروقی دارند

برای برخی از افراد ، کرم ها گزینه ایمن تری هستند زیرا موارد زیر را کاهش می دهند:

– خطرات گوارشی زیرا معده آنها را پردازش نمی کند

خطرات قلبی عروقی زیرا مواد به طور معمول وارد جریان خون نمی شوند

برخلاف برخی از مسکن ها ، خطر خواب آلودگی و افتادن وجود دارد

– خطر اعتیاد ، برخلاف برخی از داروهای خوراکی

اگرچه کرم های آرتروز نسبتاً بی خطر هستند ، اما رعایت برخی نکات و نکات ایمنی هنگام استفاده از آنها مهم است:

قبل از استفاده ، تمام اطلاعات محصول را بخوانید ، خصوصاً بخشهای مربوط به موارد احتیاط ، استفاده و مصرف بیش از حد.

– تمام دستورالعمل ها ، دوزهای مصرفی و دستورالعمل های ایمنی را دنبال کنید و هرگز بیش از مقدار مشخص شده محصول استفاده نکنید.

– قبل و به ویژه بعد از استفاده از محصول با آب و صابون دستان خود را بشویید.

– پس از استفاده از محصول ، از دست زدن به سایر قسمت های بدن خودداری کنید. در حالی که کرم هنوز در دستان شماست ، از لمس چشم ، دهان ، اندام تناسلی و بینی خودداری کنید.

از دستکش های لاستیکی یا لاتکس تمیز برای مالش دادن محصولات قوی یا آنهایی که حاوی مواد تحریک کننده مانند کپسایسین ، کافور و منتول هستند استفاده کنید.

– فرکانس ، مدت زمان و مقدار کل محصول استفاده شده را پیگیری کنید. این می تواند خطر استفاده زیاد یا کم از دارو را کاهش دهد.

– از محصول روی پوست ترک خورده یا تحریک شده استفاده نکنید.

کرمهای موضعی را با باند ، گاز استریل یا سایر پوششها نپوشانید.

در بیشتر موارد ، از گرما یا سرما نباید در مناطق تحت درمان استفاده شود.

– در صورت تحریک استفاده از محصول را متوقف کنید.

اگر داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی خوراکی یا داروهای ضد انعقاد دیگر مصرف می کنید ، قبل از استفاده از کرم های آرتروز با پزشک خود مشورت کنید.

در صورت حساسیت یا حساسیت به آسپرین ، ایبوپروفن یا ناپروکسن از محصولاتی که حاوی سالیسیلات هستند خودداری کنید.

– از استفاده همزمان این محصول روی قطعات بزرگ بدن یا چندین قسمت از بدن خودداری کنید.

کرم های آرتروز چگونه کار می کنند؟

کرم های آرتروز حاوی ترکیبات مختلفی هستند که می توانند با تغییر در سیگنالینگ عصب یا جریان خون ، به پوست نفوذ کرده و درد یا التهاب را به طور موقت تسکین دهند. فرد باید کرم را مستقیماً روی پوست بالای مفصل دردناک یا نواحی اطراف آن بمالد.

کرم های آرتروز معمولاً در مفاصل کوچکتر که به سطح پوست نزدیکتر هستند مانند دست ها ، آرنج ها ، مچ پا و زانوها بهترین عملکرد را دارند.

مواد اصلی تشکیل دهنده کرم های آرتروز عبارتند از:

سالیسیلات ها: جریان خون را افزایش داده و مواد شیمیایی بدن را مسدود می کند تا درد و التهاب را کاهش دهد. مواد فعال موجود در سالیسیلات ها بسیار شبیه به مواد فعال موجود در آسپرین و سایر داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی هستند.

ضد تحریک کننده ها: باعث احساس گرما یا سرما و افزایش یا کاهش جریان خون می شوند تا ذهن را از درد منحرف کرده یا درک آنها از درد را تغییر دهند. برخی از نمونه ها شامل کافور ، منتول و ترکیباتی است که در عصاره گزنه ، آلوئه ورا و اوکالیپتوس یافت می شود.

داروهای بیهوشی و مسکن: باعث احساس بی حسی می شوند که علائم درد را کاهش می دهد اما میزان التهاب را تغییر نمی دهد. به عنوان مثال لیدوکائین است.

کپسایسین: این ماده تعداد سیگنال های درد ارسال شده به مغز را کاهش می دهد. این ماده فعال در بسیاری از انواع فلفل تند وجود دارد.

داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAID): آنها به پوست و بافت های زیرین نفوذ می کنند تا سیگنال های التهابی را مسدود کنند.

کرم های آرتروز ممکن است حاوی آنتی اکسیدان ها و سایر ترکیبات ضد التهابی موجود در گیاهان ، ادویه ها و سایر گیاهان و غذاها باشند ، از جمله:

– متیل سولفونیل متان

– گلوکزامین سولفات

کندرویتین سولفات

– اسید گاما-لینولنیک

– مواد موثره موجود در عصاره گزنه ، بخور ، آرنیکا (گل همیشه بهار) ، کافور ، اسطوخودوس ، مریم گلی ، گل گاوزبان و کاج

بسیاری از کرم های آرتروز حاوی موادی هستند که بلافاصله یا طی چند ثانیه عمل می کنند و اثرات موقتی ایجاد می کنند. انواع دیگر حاوی موادی هستند که می توانند هفته ها یا ماه ها برای تسکین استفاده کنند ، اما در صورت استفاده مداوم می توانند تسکین طولانی مدت داشته باشند.

اثرات ثانویه

عوارض جانبی استفاده از کرم برای آرتروز به شرح زیر است:

سوزش یا بی حسی پوست: ممکن است به دلیل استفاده از محصولات حاوی ضد تحریک کننده ها و بی حس کننده ها باشد.

سایر احساسات پوستی: آنها غالباً موقتی بوده و ممکن است شامل سوزش ، کهیر ، گرما ، سرما یا بی حسی باشد.

خطر واکنش آلرژیک: به احتمال زیاد برای محصولات حاوی سالیسیلات است.

تداخل منفی با داروهای ضد انعقاد خون: شامل داروهای ضد التهاب موضعی غیر استروئیدی و بسیاری از داروهای قلبی عروقی است.

تحریک جزئی پوست به دلیل مصرف بیش از حد سمی: ممکن است به دلیل استفاده بیش از حد از محصول باشد.

سوختگی شدید: در صورت استفاده از محصولات حاوی دوز بالای منتول (بیش از 3٪) یا منتول و متیل سالیسیلات (بیش از 3٪ و 10٪) سوختگی می تواند رخ دهد.

چه موقع به پزشک مراجعه کنیم

افرادی که درد ، التهاب مزمن یا شدید یا هرگونه ناراحتی دارند باید با پزشک خود صحبت کنند.

اگر هنگام استفاده از کرم های آرتروز دچار تحریک شدید یا مداوم پوستی شدید ، باید با پزشک خود صحبت کنید.

اگر داروهای بدون نسخه م workثر نبوده و یا با گذشت زمان کمتر از قبل موثر نبودند ، مشورت با پزشک مهم است.

قبل از استفاده از کرم های آرتروز ، اگر یکی از موارد زیر را دارید باید با پزشک یا داروساز خود صحبت کنید:

– بیماری دیگری داشته باشید

– حساسیت به محصولات موضعی مانند سالیسیلات ها

– پوست حساس

بارداری یا شیردهی

انتهای پیام